“Kling!” Nieuwsgierig open ik mijn mailbox. De VPRO maakt me attent op Maartens Moestuin, een programma van Maarten t Hart dat vandaag begint. Onderwerp is Rode Kool met Appeltjes. Gadverdarrie.
Begrijp me goed, rode-kool-met-appeltjes is heerlijk. Zelfgemaakt met een uitje erin dat er als een stekelvarkentje uitziet met zijn kruidnagels. Laurierblaadje, goudreinetten.. heerlijk! Wat is er dan toch mis aan?
De ijskast stonk. Naar ui. Ik overal zoeken, geen ui te bekennen. Wie legt er nou ook een ui in de koelkast, ik niet. Elke keer dat ik de deur opende om melk voor de koffie te pakken leek de stank wel erger te worden. Ik moest nu toch een heus onderzoek gaan starten. Na de diverse planken en laden geïnspecteerd te hebben viel mijn blik op een aangebroken pot rode-kool-met-appeltjes. Ik voelde aan de deksel. Stijf zat die tegen de glasrand geplakt. Ik rook eraan. Gadverdarrie..ui!! Nooit eet ik potgroenten, maar vanwege mijn ziekenhuisopname had ik even niets in huis behalve heerlijke lamskarbonaadjes. De laatsten smaakten heerlijk, de donkerroodbruine prut op mijn bord was daarentegen te zoet en te vies. Ik schoof het aan de kant. De pot verdween in de koelkast - want eten weggooien doe je domweg niet - en bleef daar een paar dagen staan. De pot nam mijn koelkast vervolgens over. Was meneer Hak de boosdoener? Of was ik het zelf? Nee, ik ben ervan overtuigd dat het de firma “Goedland” was. Direct uit de pot was het al niet te eten en dat is klaarblijkelijk alleen maar erger geworden.
Ik zal ze mailen dat ze vanavond naar Maarten moeten kijken. Wordt het misschien nog eens wat met hun rode kool product.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten