donderdag 30 oktober 2014

Kleur



De lucht kleurt lichtgrijs. De rose en oranje gerbera’s in de vensterbank steken er fel tegen af. Op de gang is het voornamelijk wit wat de klok slaat. Artsen en verplegers doen hun ochtendronde. Ze turen op verrijdbare beeldschermen die de felgroen gekleurde ingang van de zaal blokkeren. Kleur, het is een onmisbaar goedje in een ziekenhuis. Toen ik op de Eerste Hulp was verbaasde ik me over de kinderhoek die daar was ingericht. Felgekleurde vissen op de muur, knallende gordijnen en wat al niet om de kleintjes vooral gerust te stellen cq op te vrolijken.
Hier op zaal moeten we het van onszelf hebben. Hoewel de voedingsassistente met haar etenskar een aardige duit in het zakje kan doen. Veelal plagerig “nee dat krijg je niet” of “zoveel koffie? Dat kan niet hoor!”, verwent ze ons extra met  fruitsalades en kwarkjes die overgebleven zijn. De vrijwilligster die al 25 jaar haar diensten aanbiedt in het ziekenhuis is een belevenis op zich. Je wordt van je leesbril beroofd omdat ze die wil wassen, je bloemen worden onder “wat een verschrikkelijke struik!” weggehaald om een half uur later - opgepept in schone vazen – nonchalant weer terug gezet te worden. En onderwijl verhalen, verhalen, verhalen. “Ik ben altijd aan het opruimen. Mijn man verzamelt alles, hij was voddenman vroeger. Verschrikkelijk. Altijd rotzooi!” onderwijl inspecteert ze onze kastjes die vol liggen met pillenbekertjes, zakdoekjes, kranten, pennen, glaasjes en kopjes in allerlei maten en last-but-not-least pleisters en verband. “Wat een rotzooi verzamelen jullie toch” klaagt ze en probeert de boel te ordenen. Onderwijl troeft mijn Amsterdamse overbuurman haar af met zijn verhalen. “Ik was 25 jaar inkoper in het Burgerziekenhuis. Rontgenfilms, verband, injectiespuiten, alles, alles, alles kocht ik in. Alleen geen medicijnen.” Hij herkent de vrijwilligster direct uit die tijd. Zij herkent hem niet. Te lang geleden. Maar het ene na het andere verhaal dissen ze op. “Weet je nog die.. en die..?”
De zaal is een Jordanese bruine kroeg geworden. Ach, bruin, dat is ook een kleur.

1 opmerking:

  1. Dat ziekenhuis is wel even goed voor je. Je klinkt een stuk ontspannender en minder boos dan een tijdje terug. Ze moeten je maar een maandje houden.
    Willem P.

    BeantwoordenVerwijderen