Zilver

Dit stukje moest eigenlijk over afbakbroodjes gaan. Dat we die zouden krijgen bij de lunch en toen toch weer niet. Zo ongeveer als die jongens die naar Parijs gingen en toch weer niet. Veel draait hier om eten en drinken. De dagindeling wordt er in hoge mate door bepaald. Aangezien er altijd wel iets extra’s is, verheugen we ons op de lunch. Deze keer dus geen afbakbroodjes maar eiersalade, heel klein in een doorschijnend plastic bakje. Rechtop in bed of hangend in de kussens smullen we stil van de boterhammen, crackers en beschuiten.

“Daar heb je hem!” waarschuwt mijn kamergenoot me opeens. Hij weet dat ik op zoek ben naar een medepatient.
“Italia! Italia!” roep ik hard vanuit mijn bed. Hoe trek je anders de aandacht van een Italiaanse patiënt die op de gang voorbij loopt?
“Hij mag niet binnen hoor!” roept mijn Amsterdamse overbuurman quasi boos.
Tot mijn grote verbazing heeft de Italiaan het gehoord en staat met vragende serieuze blik in de deuropening.
“Come in!” wenk ik hem, “Trek je maar niks van P. aan” waarschuw ik hem lachend. Schoorvoetend komt hij dichterbij.
“It is about your shoes” probeer ik hem duidelijk te maken. Hij buigt zijn hoofd met daarop een olijk hoedje voorover en bekijkt zijn voeten die hij voor de gelegenheid schuin uit elkaar gezet heeft. Daaraan prijken uitbundige basketballs die aan Michael Jacksons voeten niet misstaan zouden hebben. Glimmend zilver met gouden riempjes, ritsen en klittenbanden.
“Michael Jackson!” grijnst hij alsof hij mijn gedachten kon raden en geeft me daarna zijn brede Italiaanse lach.

Zijn hele outfit is trouwens bijzonder. Onder het colbertje prijkt een lichtblauw operatiehemd met daaronder - bruin behaard -  dunne blote benen.
“You look beautifull!” prijs ik hem. “Can I take a photo of  you?” Alsof hij niets anders gewend is poseert hij voor mijn telefoon.
“Thank you!!” roep ik blij, hoewel ik eigenlijk niet goed weet wat ik met de foto zou moeten. Patiënten op het internet zetten vind ik not-done of in goed Nederlands: “dat doe je niet”. En dus blijft er niets anders over dan hem met de pen te beschrijven, met het penseel te schilderen of met de laptop uit te tekenen via mijn blog. Bij deze ;-)