Wintertijd

Ik zal het wel nooit doorkrijgen: wat voor invloed de tijds wisseling heeft op het 'gloren van de dageraad' oftewel, of het nou vroeger of later licht wordt.
De bioklok trekt zich niets aan van zomer- of wintertijd. Om zes uur word ik wakker van mijn eigen Au!geroep. Pillen please! De nacht verpleegkundige steekt heel even haar hoofd om de hoek van het gordijn rond mijn bed. Ik zie haar wegsjokken om de pillen te halen. "Ben je moe?" vraag ik. Somber zucht ze "een uur langer werken..pffht!"
Mijn zaal genoten liggen nog in diepe slaap. Mijn buurvrouw draait zich nog eens om. Ik kan niet nalaten even tussen de gordijnen door te spieken. Gister had ze bijkans het hele infuus omver getrokken door haar gedraai. Ik kon het nog net opvangen. Mijn 79-jarige buurman - altijd in top humeur - kijkt somber voor zich uit. "Weer koorts. Hoe moet dat nou?"
Als de dame met de ontbijtkar de zaal op komt staat zijn gezicht helemaal donker. " Ik wil niks hoor!" waarschuwt hij haar. Ze is te leuk en te gezellig om zich iets van hem aan te trekken. Kordaat zet ze een vol blad op zijn nachtkastje. "Ik eet alleen de yoghurt hoor!" maar ze is qua humeur niet uit het veld te slaan. Ze vult mijn blad met aardbeien, koffie, brood, kaas en een eitje.
Vol bewondering kijkt mijn overbuurman toe hoe ik de boterhammen omtover tot ware taartjes. "Wat kan jij lekker smikkelen meid!" Inderdaad, ik heb eindelijk eens wat anders dan een buik-aan-diggelen. Met een ziek been kan je prima eten.
En de klok? Wankelend op een stoel draait onze kordate voedingassistente de klok een uur terug. Het is nog steeds acht uur. Wintertijd. En het is gelukkig licht