Toerist

“Ssetopp! I’m a tourist!” Vol verwijt springt de vrouw links..rechts..links.. ja, hoe kan ik die nou ontwijken! “Fuck!”denk ik. “Use the footpath!” zeg ik en ram met mijn stuur nog net niet haar arm van het lijf. Amsterdam is uitgestorven en tegelijkertijd overgenomen door toeristen die zich van geen verkeer bewust zijn. Vakantie-verstand hebben ze. Hun  IQ is gedaald met 300 %. Ze wanen zich alleen–op-de-wereld en bezetten rijbanen en fietspaden alsof het uitgezette wandelpaden zijn.
 Om van mijn ergernis bij te komen rijd ik naar de OBA, de grote bieb van Amsterdam. Op de 7^de etage aangekomen bestel ik een capuccino en denk rustig op het terras plaats te kunnen nemen. In de wind, in de gefilterde zon. Helaas. De 7^de geeft prachtig uitzicht op de binnenstad. En dat staat in alle folders van de VVV vrees ik. Een grote groep toeristen staat zich te vergapen, kiekjes te nemen. Selfys met de Montelbaanstoren op de achtergrond. Snel drink ik de koffie op. Geen lol aan zo.

Op de fiets waait de wind  de agressie uit mijn kop. Even naar de apotheek (leuk!) ,dan nog even een boodschap (want ik vergeet altijd iets, boodschappenlijstjes heb ik nog nooit van gehoord) en dan snel het huis aan kant maken voor als de Dames van “Vrienden op de Fiets” komen logeren vanavond. In het huis is het een bende. Maar ik weet hoe ik dat op moet lossen. Ik dump alles voor 1 nacht in mijn slaapkamer en mijn huis ziet eruit  als de toonkamer van Leen Bakker.  Dus stap ik straks over een fiets zonder achterwiel, onder een tafeltje door, tussen het wasgoed in, en dan over mijn kleren in bed. Makkelijk zat. En de dames? Die zijn even een ommetje aan het maken over mijn eiland. Morgenochtend krijgen ze een gezellig ontbijt en daarna pleur ik alles weer mijn huis in. Heel gezellig..