Fietsers

"Hoest met de Buienradar?" vraagt Ria, mijn gast van Vrienden op de Fiets. In regenbroek en pet-op-het-hoofd staat de Deventerse klaar om met haar vriendin naar Marken te fietsen. "Daar is zij nou nog nooit geweest!" zegt ze met Veluws accent. Want daar komt ze oorspronkelijk vandaan, Oenen op de Veluwe. Ze is opgetogen over het weerzien van het KNSM-eiland. Als kind had ze een Amsterdamse penvriendin waar ze 's zomers mocht logeren. "Mijn vader bracht me dan naar Elburg. Daar stapte ik op een boot die naar Amsterdam voer. Een hele reis." Op de vraag waar die vriendin woonde in Amsterdam-Noord wist ze nog slechts te herinneren: "na de pont rechtdoor, en dan rechtsaf." Nou dan weet je het wel , zeg ik lachend en vertel dat ik daar geboren ben.
Gisteravond kwamen ze aan, bepakt en bezakt. Precies op het moment dat twee mensen maaltijden af kwamen halen. Oei! hoe dirigeer ik alles de goeie kant op?! Ik vertelde ze dat ze de fiets maar op slot moesten zetten in de hal en alle bagage eraf. "Dit is Amsterdam hoor!" en wees ze op de loggia waar ze even plaats konden nemen. Ondertussen schepte ik bakjes en tasjes vol. Na tien minuten was de rust weergekeerd. De dames zaten rechtop op de bank om zich heen te kijken. "Er is veel te zien hier he?!" Dat mag je wel zeggen ja, doelend op mijn verzamelingen espressopotten boven hun hoofd en vitrines vol met curiosa. "Het is me eigenlijk iets teveel" zeg ik lachend en zie in een ooghoek hoe op het tafeltje pontificaal een joint ligt te smeulen. De dames hebben niets door. Ik doof hem en doe hem terug in het daarvoor bestemde kokertje. Af en toe een haaltje moet de pijn in mijn lijf verzachten.
Als de dames hun bagage naar de kamer gebracht hebben gaan we aan tafel. Want ook zij eten mee. Gedrieen zitten we gezellig 'aan-aan-het-banket' . Vooral Ria heeft veel te vertellen. Ze komt al heel lang in Oost Afrika en heeft sinds haar pensionering heel wat afgereisd. Haar vriendin kijkt glimlachend toe. "Jij niet?"vraag ik. Nee, zij had 'alleen' maar Amerika met Ria gedaan. "We doen alles met de Oad, Das zo fijn!"
De volgende ochtend sta ik om 8 uur de tafel te dekken. De ramen zijn nat en beslagen. De dames eten zonder mij, want ik moet vanochtend nuchter blijven ivm lab onderzoek. Dat gaat me slecht af, geen koffie. Om negen uur bekijken we de Buienradar. Om kwart voor tien zal het droog zijn. We kletsen nog wat en rekenen de boel af. Ze zijn zo tevreden dat ik iets extra's krijg. Hiep! Hiep! Om klokslag kwart voor tien breekt de zon door. Mooi! En nu allemaal opgehoepeld hahahha!