In bed, onder de douche, tijdens het stofzuigen, altijd en overal
gonst er een stukje door mijn hoofd. Bang om de beginzin kwijt te raken, de
quotes te vergeten, het spoor bijster te
raken, zet ik me bijna bloot aan de pc. Bijna, want met de frisse lucht die het
open gezette raam binnenstroomt, wordt het rillen en verstijven zonder kledij.
De oudste trainingsbroek, lekker ruim om de vervallen buik, de zompigste sokken
en het meest verschoten sweatshirt zijn mijn favorieten. Een snelle koffie uit
het espressoapparaat en ik kan mijn gedachten ‘op papier’ zetten. Er staat echter meer op mijn pc dan alleen
maar Word. Het wordt een aanslag op mijn discipline. Ik weet dat als ik Gmail
open, ik verzeil in gesurf en gespeur op internet. Alles is interessant, vooral
sinds Blendle zijn intrede heeft gedaan in mijn huis.
Blendle is een vondst van Alexander Klopping en zijn maten.
Een jonge goed-ogende nerd met een kinderlijk blije lach als hij het over zijn
geesteskind heeft. Een site waarbij je artikelen uit tijdschriften, kranten en
weekbladen kan kopen voor tien cent. Of twintig. Maar altijd weinig. Bevalt het
artikel je niet dan kan je zelfs je geld terug vragen. Zoiets vind ik echt
geweldig! Niet dat terugvragen om geld te besparen, maar het idee! In een
maatschappij waar iedereen op zijn of haar geld zit..
Terug naar Gmail. In mijn inbox zit een mail van Blendle:
Je hebt 20 nieuwe alerts
|
In de Volkskrant, Trouw, AD en Quest hebben we de volgende artikelen voor
je gevonden:
|
Oei! Inderdaad, ik kon alerts instellen voor een bepaald
onderwerp. Het werd Afrika. Dan sturen ze je bericht dat er artikelen voor je
zijn. Elke dag twintig interessante artikelen over Afrika? Ik hoop het niet,
want dan kom ik aan niets meer toe.
Ondertussen gebeurt hier precies waar ik ’s ochtends bij het opstaan bang voor ben. Het stukje dat ik in mijn hoofd heb komt er niet uit. Niet alleen omdat het me aan discipline ontbreekt, maar ook omdat Nieuw! Het altijd wint van Oud. Nu het toch zover met mij gekomen is kan ik ook wel gaan stofzuigen. Dat stuk moet maar wachten. Op Hoop Van Zegen..
Ondertussen gebeurt hier precies waar ik ’s ochtends bij het opstaan bang voor ben. Het stukje dat ik in mijn hoofd heb komt er niet uit. Niet alleen omdat het me aan discipline ontbreekt, maar ook omdat Nieuw! Het altijd wint van Oud. Nu het toch zover met mij gekomen is kan ik ook wel gaan stofzuigen. Dat stuk moet maar wachten. Op Hoop Van Zegen..
Geen opmerkingen:
Een reactie posten